walczą we mnie lwy.

wiatr plącze mi włosy, rzucając nimi na wszystkie strony. słońce ogrzewa, łaskocząc mnie promykami po twarzy. twoja dłoń zaciska się w mojej, dając wyjątkowe, niespotykane nigdzie indziej ciepło. mruczysz coś pod nosem, nie jestem w stanie usłyszeć co mówisz, zmrużam oczy, rozkoszuję się tak długo wyczekiwanym ciepłem i tobą przy mnie. myśli kołują mi w głowie, w nieustającym tempie psując wszystko co zdążyłam w sobie podbudować. przysiadamy na jednej z ławek stojących w miejskim parku. pochylam się, twarz podpieram o ręce. znów jestem w punkcie wyjścia, tym najbardziej beznadziejnym. twoja ręka delikatnie, drapie mnie po plecach, wywołując przechodzące po ciele dreszcze. zbliżasz się do mnie i całujesz mnie delikatnie w ucho, następnie w policzek, już przekręcasz moją głowę by pocałować mnie w usta, całujesz, uśmiecham się, odwzajemniam pocałunek. mówisz mi tyle słodkich słów. walczą one we mnie, staczają walkę na polu mojej samooceny, a twoich przekonań co do mnie. jesteś dla mnie zwierciadłem, w którym odbijam się tylko w tym dobrym świetle. często mnie zawstydzasz, lecz potem to mija i w mojej głowie kotłują się tylko twoje słodkie pocałunki, czułe gesty, a przede wszystkim słowa dzięki którym czuję się... piękna, przynajmniej w twoich oczach.





Monika Brodka - K.O  <3